معاینات
Estimated reading time:
بارداری دورهای پر از تغییرات است و معاینات منظم برای اطمینان از سلامت مادر و نوزاد حیاتی هستند. این معاینات نه تنها فرصت نظارت بر پیشرفت بارداری را فراهم میکنند، بلکه امکان شناسایی و درمان زودهنگام مشکلات سلامتی را نیز میدهند. در اینجا مرور کلی بر مهمترین معایناتی که در دوران بارداری انجام میشوند ارائه شده است.
معاینات منظم دوران بارداری در طول بارداری ضروری هستند. این معاینات معمولاً هر ۴ تا ۶ هفته یکبار انجام میشوند و شامل آزمایشهای مختلف برای بررسی سلامت مادر و نوزاد هستند. معاینات پایه شامل موارد زیر است:
- اندازهگیری فشار خونبرای اطمینان از اینکه فشار خون مادر در محدوده طبیعی باقی میماند و هیچ نشانهای از پرهاکلامپسی (فشار خون بارداری) وجود ندارد.
- آزمایش ادرار: این آزمایش برای شناسایی نشانههای پروتئین یا قند در ادرار انجام میشود که میتواند به مشکلات سلامتی مانند پرهاکلامپسی یا دیابت اشاره کند.
- کنترل وزن: افزایش وزن مادر تحت نظر است تا مطمئن شویم که به اندازه کافی افزایش پیدا میکند، اما بیش از حد نباشد.
- ضربان قلب نوزاد:از هفته دوازدهم بارداری، ضربان قلب نوزاد بهطور منظم بررسی میشود تا اطمینان حاصل شود که رشد او درست است.
- اندازهگیری اندازه رحم:این کمک میکند تا رشد نوزاد را زیر نظر داشته باشیم و اطمینان حاصل کنیم که بهطور طبیعی در حال رشد است.
در طول بارداری، آزمایشهای خون مختلفی انجام میشود تا سلامت مادر و نوزاد تحت نظارت باشد. مهمترین آنها شامل موارد زیر است:
- تعیین گروه خون و فاکتور Rh:این آزمایش کمک میکند تا مشخص شود آیا مادر دارای گروه خون منفی Rh است، که در برخی موارد نیاز به اقدامات پزشکی خاص دارد.
- سطح هموگلوبین:این آزمایش برای اطمینان از اینکه مادر دچار کمبود آهن یا کمخونی نیست، انجام میشود، که در دوران بارداری شایع است.
- توکسوپلاسموز، سرخچه و هپاتیت B:این آزمایشها به شناسایی عفونتهایی کمک میکنند که ممکن است سلامت مادر و کودک را تحت تأثیر قرار دهند.
- آزمایش تحمل گلوکز:این آزمایش معمولاً بین هفته ۲۴ تا ۲۸ بارداری انجام میشود تا دیابت بارداری شناسایی شود.
معاینات سونوگرافی بخش مهمی از مراقبتهای دوران بارداری هستند. این معاینات امکان نظارت بر رشد و تکامل نوزاد و شناسایی زودهنگام هرگونه ناهنجاری را فراهم میکنند. در آلمان، معمولاً سه سونوگرافی استاندارد انجام میشود:
- اولین سونوگرافی (بین هفته ۹ تا ۱۲):این سونوگرافی برای تأیید بارداری، بررسی تعداد جنینها (تکقلو یا چندقلو) و محاسبه تاریخ تقریبی زایمان انجام میشود.
- دومین سونوگرافی (بین هفته ۱۹ تا ۲۲):در این معاینه رشد نوزاد بهطور دقیقتر بررسی میشود، از جمله اندامها و اندازه نوزاد. جفت و مایع آمنیوتیک نیز مورد بررسی قرار میگیرند.
- سومین سونوگرافی (بین هفته ۲۹ تا ۳۲):در این مرحله رشد نوزاد دوباره بررسی میشود و بررسی میشود که آیا نوزاد در موقعیت مناسب برای زایمان قرار دارد یا خیر.
آزمایشهای مختلفی وجود دارند که برای بررسی خطر ابتلا به بیماریهای ژنتیکی یا ناهنجاریها در نوزاد طراحی شدهاند. این آزمایشها معمولاً اختیاری هستند و میتوانند بسته به نیازهای فردی و عوامل خطر مادر انجام شوند.
- اندازهگیری پشت گردن (Nuchal Translucency):این آزمایش در هفته دوازدهم بارداری انجام میشود و ضخامت چین پشت گردن نوزاد را اندازهگیری میکند که میتواند اطلاعاتی درباره خطر اختلالات کروموزومی مانند تریزومی ۲۱ (سندرم داون) ارائه دهد.
- آزمایش خون برای ناهنجاریهای کروموزومی:در ترکیب با اندازهگیری پشت گردن، آزمایش خون میتواند خطر ابتلا به بیماریهای ژنتیکی مانند تریزومی ۱۳، ۱۸ یا ۲۱ را دقیقتر مشخص کند.
- آمنیوسنتز یا نمونهبرداری از پرزهای کوریونی:این آزمایشهای تهاجمی میتوانند در صورت وجود خطر بالاتر برای بیماریهای ژنتیکی انجام شوند. این آزمایشها شامل نمونهبرداری از مایع آمنیوتیک یا بافت جفت برای بررسی ناهنجاریهای کروموزومی هستند.
اگر مادر دارای برخی عوامل خطر باشد، مانند بیماریهای پیشین، سن بالای بارداری، یا بارداری چندقلویی، ممکن است انجام آزمایشهای اضافی ضروری باشد. این موارد شامل:
- CTG (کاردیوتوکوگرافی):آزمایشی که در آن ضربان قلب نوزاد و انقباضات رحم کنترل میشوند تا سلامت نوزاد بررسی شود.
- اندازهگیری فشار خون و آزمایشهای ادرار:بهویژه در بارداریهایی که خطر پرهاکلامپسی یا دیابت بارداری بالا است، اهمیت دارد.
