رابطه پدر و فرزند

من خودم این مسیر را طی کرده‌ام و می‌توانم به تو بگویم: زایمان تمام شد، نوزاد به دنیا آمد – خب حالا چه؟ حالا ماجراجویی واقعی آغاز می‌شود: رابطه پدر و فرزند. شاید از خودت بپرسی چطور می‌توانی از همان ابتدا پیوندی قوی با فرزندت بسازی. نگران نباش، لازم نیست همه‌چیز را بی‌نقص انجام دهی – اما باید حضور داشته باشی. اینجا تجربه‌ها و نکات من برای ایجاد رابطه‌ای محکم با فرزندت را با تو به اشتراک می‌گذارم.

بسیاری از پدرها فکر می‌کنند ماه‌های اول فقط برای مادر مهم است. اشتباه است! نوزاد صدای تو را می‌شناسد، نزدیکی‌ات را حس می‌کند و به تو عادت می‌کند. پس: کودکت را در آغوش بگیر، با او صحبت کن و فقط حضور داشته باش. هرچه زمان بیشتری با نوزادت بگذرانی، پیوندتان قوی‌تر خواهد شد.

تماس بدنی فقط برای مادران مهم نیست!! نوزادت را روی سینه برهنه‌ات بگیر (تماس پوست با پوست)، این کار او را آرام می‌کند و پیوندتان را تقویت می‌کند. من این کار را بارها انجام دادم و می‌توانم بگویم: جواب می‌دهد! نوزادت احساس امنیت و آرامش می‌کند – و تو به عنوان پدر بلافاصله بخشی از این پیوند نزدیک می‌شوی.

عوض کردن پوشک، حمام کردن، شیشه دادن – این‌ها فقط وظایف مادر نیستند. من خیلی زود یاد گرفتم: هرچه فعال‌تر از فرزندت مراقبت کنی، رابطه‌تان طبیعی‌تر خواهد شد. و باور کن، همسرت قدردان خواهد بود وقتی که کمک کنی.

فرقی نمی‌کند که عادت‌های قبل از خواب باشد، بغل کردن‌های دونفره یا روشی خاص برای آرام کردن نوزادت – کشف کن چه چیزی برای شما جواب می‌دهد. من مثلاً یک آهنگ خاص داشتم که همیشه زمزمه می‌کردم – بعد از مدتی، فرزندم فوراً به آن واکنش نشان می‌داد. کودکت این لحظات خاص با تو را دوست خواهد داشت و به آن‌ها اعتماد خواهد کرد.

گاهی نمی‌دانی چرا نوزادت گریه می‌کند یا چرا آرام نمی‌شود. این طبیعی است. مهم این است که آرام بمانی. نوزادان استرس و عدم اطمینان را حس می‌کنند. پس نفس عمیق بکش و فقط ادامه بده – با گذر زمان مطمئن‌تر خواهی شد.

موضوع این نیست که «پدر کامل» باشی. موضوع این است که وقتت را با فرزندت بگذرانی. فرقی نمی‌کند روی زمین در کنار نوزادت دراز بکشی، برایش چیزی بخوانی یا فقط با او قدم بزنی – همه‌ی این‌ها پیوندتان را قوی‌تر می‌کند. و باور کن، فرزندت به یاد نخواهد آورد که آیا همه چیز را درست انجام دادی یا نه، بلکه به یاد خواهد داشت که تو حضور داشتی.

شب‌های بی‌خوابی، دندان درآوردن، دوره‌های لجبازی – همه‌ی این‌ها بخشی از مسیر است. فرزندت فقط در لحظات شیرین به تو نیاز ندارد، بلکه وقتی شرایط سخت می‌شود هم تو را می‌خواهد. من یاد گرفتم: ادامه بده، حتی وقتی که خسته‌کننده و ناامیدکننده است. این دوره‌ها می‌گذرند، اما پیوندتان باقی می‌ماند.